Współczesna muzyka nieustannie przekracza granice tradycji, przenikając nowe obszary wyrazu artystycznego i interakcji z publicznością. W ostatnich latach zaobserwowaliśmy narodziny fascynującego nurtu znanego jako performatywna muzyka, która nie tylko eksploruje dźwięk, lecz także tworzy kompleksowe doświadczenia sceniczne. W tym artykule odkryjemy, co kryje się za tą dynamiczną formą sztuki, przyglądając się jej definicji, ewolucji oraz wpływowi na dzisiejszą kulturę muzyczną.

Definicja performatywnej muzyki

Performatywna muzyka to forma artystyczna, która łączy w sobie różnorodne elementy, takie jak dźwięk, wizualizacje i aspekty teatralne, tworząc jednolitą i niepowtarzalną prezentację. Charakteryzuje się ona często improwizacją, eksperymentalnym podejściem do dźwięku oraz integracją z innymi formami sztuki, takimi jak taniec czy performance art.

Czym jest dla ciebie performatywność muzyki?

Tym samym, czym jest performatywność życia – czyli wszystkim tym, czego nie da się zmieścić w żadnej narracji, bo esencją performatywności jest obecność.

Jak performatywność muzyki wpływa na interpretację i odbiór utworu muzycznego?

Pytanie powinno być odwrotne – jak brak performatywności odziera utwór z życia? I niech ta roszada posłuży za odpowiedź.

Milito (Kamil Niedziałek) – artysta wizualny, muzyk, poeta, antropolog i edukator artystyczny. Absolwent Wydziału Sztuki Mediów Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie, Wydziału Polonistyki i Instytutu Kultury Polskiej Uniwersytetu Warszawskiego. Jego główne zainteresowania skupiają się wokół muzyki, ekspresji cielesnej (w tym sztuki performance i body artu), a także poezji. W 2016 roku Milito wydał debiutancką płytę z muzyką eksperymentalną „Gwiazda rubieży”. Związany jest z Narodową Galerią Sztuki Zachęta oraz Regeneracją, dla której prowadził „Art-Tekturę” – cykl warsztatów nagrodzony Słonecznikami 2014. 28 października 2022 pojawił się jego kolejny album „Nesting”.